Перад тым як дзеліцца каравай, нявеста дарыць падарункі родным жаніха.Кавалачак каравая можна засушыць і храніць як абярэг.Нельга віншаваць маладых голымі рукамі , трэба гэта рабіць праз новую хустку.Так сама нельга дарыць маладым востры рэжучы скарб.
Адразу пасля дарэння маці жаніха знімае з нявесты фату і апранае яе ў касынку і фартук.Пасля фату прымярае шаферка, а потым маладыя дзяўчыны, якія прымалі ўдзел у свяце.Затым фату вешаюць у чырвоны вугал пад вобраз. Фата захоўваеццаў сям’і на ўсе жыцце.Пасля маці жаніха бярэ рушнік, на якім стаялі маладыя у царкве (загсе),кладзе туды свечы, кветкі жаніха і нявесты, выцірае салфеткай посуд маладых,ложа салфетку у рушнік, завязвае яго чырвоным поясам.Гэта ўсе павінна храніцца ў сям’і. Маладыя павінны пасля пакінуць свята .
Затым старэйшыя пачынаюць гуляць свае вяселле. З ліку гасцей выбіралі пажылую пару,пераапраналі іх у жаніха і нявесту і да позняй начы спявалі ,танцавалі,гулялі як маглі.
Першаю брачную ноч маладым ложак павінна гатовіць родная ці кросная маці жаніха. Ніхто не заходзіў акрамя іх у гэтыя пакоі. Як абярэг маці аб’яўляла , што маладыя будуць спаць у адным пакою, аднак вядзе потым маладых у другі аб каторым ніхто ня ведае. На гэтым абрад вяселля заканчваецца.
ПАСЛЯВЯСЕЛЬНЫ
(3 этап)
Адразу наступае трэці этап : паслявясельны. Ен прытрымліваецца ўніверсальным прынцыпам народнай культуры 0-3-9-40-1год.
Першыя тры дні гулялі у маладой, а затым у маладога.На дзявяты дзень былі пярэзвы “пірагі”-застолле дзеля бацькоў маладых. Усе вяселле яны аказвалі гасцям паслугі,глядзелі за ўсім. Настаў іх чарод адпачыць.
С 9 па 40 дзень мядовы месяц у маладых. С 7 па 40 дзень пасля вяселля жонка павінна карміць мужа тымі лыжкамі, якія яны карысталі пад час вяселля.
Па праходзе года ў новай сям’і павінен быў наразіцца дззіцяці.На гэтым завяршаецца першы год жыцця маладых,заканчваецца паслявясельны этап . Круг замыкаецца.